بازی هایی که قبل از بزرگ شدن باید تجربه کرد

۱۲. شمع گل پروانه

این بازی با سه نفر انجام می‌شود. دو نفر دوطرف یک طناب را به صورتی که وسط طناب کمی به زمین برخورد میکند، می‌گیرند و نفر سوم وسط می‌ایستد و نفرات طرفین طناب را با این شعر “شمع گل پروانه ،اسم نفر وسط و اسم طرفین بازی” طناب را میچرخانند و نفر وسط از روی طناب می‌پرد روی هر اسمی که نتواند از روی طناب بپرد جایش را با اسمی که بر روی آن می ایستد عوض می‌کند.

۱۳. هوپ

در این بازی ابتدا یک نفر از بچه‌ها که معمولا از بقیه بزرگتر است به عنوان استاد انتخاب می‌کنند. استاد یک عدد را اختیاری انتخاب می‌کند به طور مثال عدد ۳ را انتخاب می‌کند.

بقیه به شکل دایره می‌نشینند و استاد یکی از بچه‌ها را انتخاب می‌کند او باید شماره یک را بگوید بعد به ترتیب نفر دوم عدد دو و سومی” هوپ”. در این جا، نفرات مضارب ۳  باید بسیار حواسشان جمع باشد و به جای عدد مضرب ۳، کلمه “هوپ” را بگوید.

کسانی که به اشتباه به جای هوپ عدد بگویند یا به جای عددی غیر از مضارب ۳، هوپ بگویند می‌سوزند و از بازی خارج می‌شوند. بازی تا زمانی ادامه پیدا می‌کند که تنها یک نفر باقی بماند آخرین نفر باقی مانده در دایره بازی به عنوان برنده شناخته می‌شود. (آذر، ۱۳۸۸)

۱۴. اَدا بازی

این بازی با بیش از چهار نفر قابل انجام است پس از یارکشی نفرات به دو تیم تقسیم می‌شوند. یکی از تیم‌ها طراح معما و دیگری حدس زننده و بازیگر می‌باشد. از تیم اول یک نفر داوطلب اجرا شده و موضوع ادا بازی که می‌تواند مشتمل بر چند کلمه باشد در گوش وی توسط یکی از اعضای تیم دوم نجوا می‌شود.

نکته اینکه نفرات تیم دوم قبلاً طی مشورت با هم بر سر موضوع ادا بازی به توافق رسیده‌اند. نفر داوطلب تیم اول با زبان ادا و اشاره یا حرکاتی که با هم قرارداد کرده‌اند و نشانگر موضوع می‌باشند، سعی در رساندن مطلب به هم تیمی‌های خود می‌نماید. آنقدر که ایشان موفق به گفتن آن کلمه یا جمله گردند.

از زیبایی‌های این بازی طرح موضوعات مفهومی است که وجود خارجی و فیزیکی نداشته و فرد داوطلب با هنر به کارگیری ادا و اشارات سعی در فهماندن آن و بیان آن توسط هم تیمی‌های خود می‌نماید هر چه تعداد افراد بیشتر باشد انجام بازی لذت بیشتری بدست خواهد داد. (برنر،۲۰۰۱، ص ۱۹)

۱۵. اسم فامیل

یک بازی محبوب روی صفحه کاغذ، تعداد شرکت‌کنندگان در این بازی نامحدود است. در این بازی شرکت‌کنندگان ابتدا روی کاغذ جدولی رسم می‌کنند که ردیف اول آن مواردی همچون نام، نام خانوادگی، شهر، کشور، نام غذا، نام میوه، نام هنرمند، نام خودرو، نام حیوان، و غیره نوشته شده‌است. در مرحله بعد شرکت‌کنندگان روی یکی از حروف الفبا توافق می‌کنند و با شروع بازی سعی می‌کنند تمامی ستون‌های جدول را به نحوی پر کنند که با حرف مشخص شده آغاز شود این کار با سرعت و مخفیانه انجام می‌گیرد.

اولین نفری که تمام موارد را پر کرد، استوپ می‌گوید و بقیه باید دست از پر کردن ستون‌ها بکشند. سپس هر کلمه نوشته شده ستون به ستون مقایسه می‌شود و به هر گزینه امتیاز داده میشود پس از چند دور بازی نتایج مجموع شمرده می‌شود و برنده تعیین می‌شود. (برنر،۲۰۰۱، ص ۶۶)

۱۶. بیست سؤالی

دو گروه بازیكن روبروی هم قرار می‌گیرند. گروه اول بین خودشان چیزی را به عنوان موضوع انتخاب می‌كنند. گروه دوم با مطرح كردن حداكثر ۲۰ سوال باید به آن موضوع برسند. پاسخ سوال‌ها فقط باید بله یا نه باشد. گروهی كه بتواند با سوالات كمتر به پاسخ‌ها دست پیدا كند برنده است.

۱۷. سنگ، کاغذ، قیچی

در این بازی دو نفره، مشت نماد سنگ، دو انگشت سبابه و وسطی نماد قیچی و کف دست باز شده نماد کاغذ هستند. دو نفر بازیکن دست‌ها را به پشت برده و همزمان می گویند: ” سنگ، کاغذ، قیچی “. هر کدام می‌توانند دست خود را به عنوان یکی از نماد‌های بالا نشان دهند. ترتیب برتری هر یک از نمادها بر دیگری به این صورت است: برتری کاغذ بر سنگ، برتری سنگ بر قیچی، برتری قیچی بر کاغذ. شخص برنده شخصی است که نماد نشان داده شده توسط وی بر نماد فرد مقابل برتری داشته باشد. (برنر،۲۰۰۱، ص ۳۰)

۱۸. گل یا پوچ

گل یاپوچ یک بازی دسته جمعی است که دونفره هم قابل اجراست. دراین بازی یک شئ گردکوچک مثل نخود یا سنگ‌ریزه را داخل یکی از دستان قرارداده به طوری که افراد دیگر نبینند و باید با حدس و تیز هوشی به اصطلاح گل را پیدا کنند.

۱۹.چشمک

در این بازی تعدادی بریده کاغذ به تعداد بازیکنان آماده کرده و روی یکی از آنها علامت ضربدر می‌گذاریم و در ظرفی می‌ریزیم سپس هر بازیکن یکی از آنها را بر می‌دارد.

بازیکنی که علامت ضربدر را بردارد، قاتل نام دارد؛ اما نباید بگذارد هیچ‌کس این موضوع را بفهمد. سپس همگی گروه گرد می‌نشینند و به شدت مراقب حرکت چشمان یکدیگر هستند. قاتل باید در یک لحظه توجه یکی از بازیکنان را جلب کرده و چشمک مرگباری به او بزند بدون اینکه بازیکنان دیگر متوجه شوند. قربانی چند لحظه صبر می‌کند و بعد مثل یک مرده خود را روی زمین میاندازد. هر کدام از بازیکنان که چشمک قاتل را ببیند می‌تواند هویت او را فاش کند و بازی از سر گرفته شود.(برنر،۲۰۰۱، ص ۱۶)

۲۰. دور و نزدیک

در این بازی یک نفر انتخاب می‌شود و با دقت اتاقی را که در آن هستیم را بررسی ‌می‌کند و مکان اشیا و اشخاص را به خاطر می‌سپارد سپس از اتاق خارج می‌شود و بقیه بچه‌ها با مشورت هم جای چیزی را تغییر می‌دهند. سپس فرد انتخاب شده اجازه ورود به اتاق را پیدا می‌کند.

به محض اینکه به شیء مورد نظر نزدیک شد بقیه می‌گویند:” نزدیک، نزدیک” و اگر از آن فاصله گرفت می‌گویند:” دور، دور” تا اینکه شخص مورد نظر آن شیء را تشخیص دهد و بعد نوبت نفر بعدی است.

۲۱. مرد به دار آویخته

این بازیِ کلمه‌ای، محدودیت تعداد ندارد از دو نفر تا بیست نفر. بچه ها به دو تیم تقسیم می‌شوند و شخصی به عنوان بازی‌گردان انتخاب می‌شود. تیم اول یک کلمه را انتخاب می‌کنند و یکی از آنها به تعداد حروف کلمه روی کاغذ خط می‌کشد و بین بخش‌های کلمه در کلمات چند بخشی ممیز می‌گذارد. مثلا کلمه “هری پاتر” به این صورت نوشته شود :   – – – / – – –

سپس بازیکنان تیم دیگر باید حروف را حدس بزنند و اگر حرف در کلمه موجود باشد باید آن را روی خط تیره بنویسند و اگر حدس نادرست باشد، پایه یک چوبه دار ترسیم خواهد شد. هر حرف اشتباهی باعث می‌شود خط دیگری به چوبه دار اضافه شود و سرانجام تیمی که اشتباه حدس زده بر دار خواهد بود بازی تا حدس درست کلمه